Τζίντζερ, νέα έρευνα αποκαλύπτει τα απίστευτα οφέλη του

Εδώ και χιλιετίες το τζίντζερ χρησιμοποιείται στην Ινδία και στην Κίνα όχι μόνο εξαιτίας της υπέροχης γλυκιάς και πικάντικης γεύσης που προσδίδει σε φαγητά και ροφήματα, αλλά και των θεραπευτικών του ιδιοτήτων.

Ο Σινγκ είναι ένας πολύ συμπαθητικός και ευγενικός Ινδός που συνάντησα πρόσφατα σε ένα ταξίδι μου στη Ζάκυνθο. Είναι ελαιοχρωματιστής, από τους καλύτερους που έχω γνωρίσει γιατί δουλεύει με μεράκι και μεγάλη προσοχή. Δεν προσπερνά αδιάφορα το αντικείμενο που έχει απέναντί του. Κοιτάζει το κάγκελο, τον τοίχο, το παντζούρι με ενδιαφέρον, σα να του μιλάει, σα να θέλει να συστηθούν πρώτα και μετά ξεκινά τη δουλειά του. Χαίρεται πολύ όταν με βλέπει, γιατί είμαι η μόνη, λέει, στην Ελλάδα που καταλαβαίνω την ιεροτελεστία του τσαγιού στις 10 το πρωί. Όσο καιρό ήμουν εκεί, ακριβώς στις 10 του πήγαινα το δίσκο με το βραστό νερό, το γάλα, τη ζάχαρη, τα βουτήματα και τα φακελάκια του τσαγιού. Στο ολιγόλεπτο διάλειμμά του μου εξιστορούσε ιστορίες από την πατρίδα του, μου μιλούσε για την οικογένειά του, το χωριό του, για τις μυρωδιές και τις γεύσεις της Ινδίας. Σκέφτηκα ότι τελικά η έννοια πατρίδα δεν είναι μόνο γεωγραφική, ούτε σημαίνει μόνο την οικογένεια και τους ανθρώπους. Η έννοια πατρίδα είναι και οι μυρωδιές, οι γεύσεις, η κουζίνα.
«Στην πατρίδα μου» μου είπε «δεν μαγειρεύουμε ποτέ χωρίς τζίντζερ και κουρκουμά, τίποτα» μου τόνισε με έμφαση. Τον κοίταξα μαγεμένη γιατί οι συζητήσεις για φαγητό είναι πάντα οι αγαπημένες μου. «Νόμιζα ότι μαγειρεύατε τα πάντα με κάρυ» είπα «Στα ινδικά εστιατόρια στην Αθήνα τα πάντα έχουν κάρυ και δεν μου αρέσει καθόλου». Με κοίταξε λίγο προσβεβλημένος «Όχι κάρυ» απάντησε, «το κάρυ είναι κακό. Μόνο τζίντζερ και κουρκουμά παντού! Είναι φάρμακα, αιώνες τώρα τα χρησιμοποιούμε σαν μπαχαρικά αλλά και φάρμακα».

Οι έρευνες πιστοποιούν την αρχαία θεραπεία

Ο Σινγκ ή κύριος Νίκος όπως θέλει να τον φωνάζουμε εδώ στην Ελλάδα είπε μια μεγάλη αλήθεια. Έρευνες επί ερευνών έχουν αποδείξει τις θεραπευτικές ιδιότητες και των δυο μπαχαρικών. Το τζίντζερ (Zingiber officinale) συμβάλλει στην αντιμετώπιση των πονοκεφάλων, της ναυτίας -ιδιαίτερα αυτής που οφείλεται σε εγκυμοσύνη ή σε ταξίδι, στη θεραπεία αρκετών προβλημάτων που οφείλονται στην υγεία του πεπτικού συστήματος, στις φλεγμονές και στον πόνο των αρθρώσεων. Πρόσφατη έρευνα όμως, που δημοσιεύτηκε στο Food and Chemical Toxicology (Οκτώβριος 2018), προχωρά ένα βήμα πιο πέρα καθώς αναγνωρίζει τα προστατευτικά αποτελέσματα του τζίντζερ και των φυτοχημικών συστατικών του στην ανθρώπινη έκθεση σε τοξικούς παράγοντες όπως είναι τα εντομοκτόνα, τα βαρέα μέταλλα, η περιβαλλοντική μόλυνση και οι τοξίνες από βακτήρια και μύκητες, καθώς επίσης και από φαρμακευτικά ή καλλυντικά προϊόντα. Μάλιστα καταλήγει ότι θα χρειαστούν περαιτέρω έρευνες προκειμένου να διαπιστωθούν τα οφέλη του σε ασθενείς με καρκίνο κατά τη διάρκεια ραδιοθεραπειών και χημειοθεραπειών.

Προστατεύει το συκώτι

Προηγούμενη έρευνα πιστοποιούσε τις προστατευτικές ιδιότητες του τζίντζερ για το συκώτι. Συγκεκριμένα ασθενείς που έπασχαν από λίπος στο συκώτι χωρίς να καταναλώνουν αλκοόλ (μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος, όπου το ήπαρ περιέχει μεγάλη ποσότητα λίπους, όμοια με την περίπτωση κατάχρησης αλκοόλ) έδειξαν θεαματική βελτίωση με τη χρήση τζίντζερ. Η πάθηση αυτή συνδέεται με την παχυσαρκία και την αντίσταση στην ινσουλίνη. Το τζίντζερ μπορεί να έχει υπολιπιδαιμικό και αντιοξειδωτικό αποτέλεσμα και δρα σαν ινσουλινοευαισθητοποιητής. Οι συμμετέχοντες στην έρευνα έπαιρναν 2 γραμμάρια την ημέρα τζίντζερ επί 12 εβδομάδες. Στο τέλος οι ηπατικοί δείκτες καθώς και η αντίσταση στην ινσουλίνη έδειξαν σημαντική μείωση.

Το αγαπημένο μου ρόφημα με τζίντζερ

Αν και είναι δύσκολο να το προσαρμόσεις σε όλες σου τις συνταγές -άλλωστε η ελληνική κουζίνα είναι αρκετά διαφορετική από την ινδική- μπορείς ωστόσο να το εντάξεις στη διατροφή σου είτε ως συμπλήρωμα διατροφής είτε ως ρόφημα. Πρόκειται για μια δική μου επινόηση, αν και είμαι σίγουρη ότι θα υπάρχει και αλλού. Συνήθιζα να τρίβω φρέσκο, καθαρισμένο από τη φλούδα τζίντζερ μέσα στο νερό που έφτιαχνα το μαύρο τσάι μου. Το άφηνα να μουλιάσει μαζί με τα φύλλα τσαγιού μέσα στο ζεστό νερό για 3-5 λεπτά. Το τελικό αποτέλεσμα; Ονειρικό!  Ώσπου μια Κυριακή πρωί ανακαλύπτω ότι το βάζο του τσαγιού είναι άδειο! Ω, τι συφορά! Και τώρα; Η απελπισία με χτύπησε και μαζί με αυτήν η οξεία τεμπελίτιδα από την οποία πάσχω και αρνούμαι να βγω από το σπίτι αν προηγουμένως δεν έχω πιει κάτι τονωτικό. Η ανάγκη γεννιέται μέσα μου και ξυπνά η δημιουργικότητα.
«Βρε, δεν φτιάχνω ένα ρόφημα τζίντζερ;» αναρωτιέμαι. Ανοίγω το ψυγείο παίρνω το τζίντζερ, κόβω ένα κομμάτι γύρω στα 3 εκατοστά, το ξεφλουδίζω το τρίβω και το ρίχνω σε μια κούπα μαζί με το ζουμί του. Προσθέτω 350 ml βραστό νερό και το αφήνω να μείνει για 3-5 λεπτά. Προσθέτω λίγο μέλι, ελάχιστο λεμόνι κάθομαι στον καναπέ και απολαμβάνω την πρώτη γουλιά. Ένιωσα λες και άλογα κατέβαιναν καλπάζοντας από τον ουρανίσκο μου προς τους πνεύμονες. Η έντονη, πιπεράτη γεύση του και το ιδιαίτερο άρωμά του άνοιξε με μιας όλο μου το αναπνευστικό σύστημα και έκανε το αίμα μου να κυκλοφορεί πιο γρήγορα. Ήταν πραγματικά ένα χαστούκι ενέργειας, ζωντάνιας και ευεξίας. Σου το συνιστώ ανεπιφύλακτα!