Έρευνα: Πόση σημασία έχει η άσκηση για τη μακροζωία; Η απάντηση θα σε εκπλήξει

Το να ζήσουμε πολλά χρόνια, υγιείς και χωρίς ψυχικά προβλήματα εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Κάποιους από αυτούς μπορούμε να τους ελέγξουμε, κάποιους άλλους όχι. Νέα έρευνα από Πανεπιστήμιο της Φινλανδίας εξετάζει το πώς οι καλές συνήθειες επιδρούν στην μακροζωία και καταλήγει σε κάποια ενδιαφέροντα (και πολύ διαφορετικά από ότι έχουμε συνηθίσει) συμπεράσματα για τον ρόλο της άσκησης.

Πολλοί παράγοντες συμβάλλουν στο να ζήσουμε υγιείς μέχρι τα βαθιά μας γεράματα. Κάποιοι όπως είναι τα γονίδια και το φύλο μας δεν μπορούν να αλλάξουν. Κάποιοι άλλοι όμως που αφορούν περισσότερο τις συνήθειες και τον τρόπο ζωής μας μπορούν. Η διατροφή, η άσκηση, η μείωση του στρες, το κάπνισμα, ο ύπνος, το αλκοόλ παίζουν μεγάλο ρόλο για τη μακροζωία και (ευτυχώς) μπορούν να τροποποιηθούν.

Άσκηση και μακροζωία, μια νέα έρευνα

Ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες για την υγεία, ευεξία και μακροζωία είναι η άσκηση και η σωματική δραστηριότητα, γι’ αυτό και έχει βρεθεί πολλές φορές στο στόχαστρο των ερευνών. Αποτελεί όμως πανάκεια για όλες τις άλλες συνήθειες μας; Σε αυτό το ερώτημα θέλησε να απαντήσει νέα έρευνα του Πανεπιστημίου της Jyväskylä στη Φινλανδία και τα συμπεράσματά της είναι απροσδόκητα.
Φαίνεται λοιπόν ότι ενώ η άσκηση είναι ιδιαίτερα σημαντική για να ζήσουμε πολλά χρόνια ωστόσο χρειάζεται να υιοθετήσουμε έναν γενικότερο υγιεινό τρόπο ζωής προκειμένου να βελτιστοποιήσουμε τα αποτελέσματά της.

Η σημασία της άσκησης είναι μεγάλη

Γι’ αυτήν τη μελέτη χρησιμοποιήθηκαν τα δεδομένα περισσότερων από 11.000 ομάδων Φιλανδών ενήλικων διδύμων που παρακολουθήθηκαν σε ένα διάστημα 45 χρόνων. Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε τέσσερις ομάδες: αυτοί που ακολουθούσαν καθιστική ζωή, μέτρια, αυξημένη και πολύ υψηλή δραστηριότητα. Στο τέλος της έρευνας διαπίστωσαν ότι πάνω από το ένα τρίτο (σχεδόν το 40% των συμμετεχόντων) από την ομάδα αυτών που ακολουθούσαν έναν καθιστικό τρόπο ζωής πέθαναν και αυτό ήταν το υψηλότερο ποσοστό από όλες τις ομάδες. Οι συμμετέχοντες στις ενεργές ομάδες είχαν μεταξύ 15% και 23% χαμηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας από όλες τις αιτίες σε σύγκριση με την ομάδα καθιστικού τρόπου ζωής. Μέχρι στιγμής τα συμπεράσματα ήταν παρόμοια με αυτά προηγούμενων ερευνών.

Δεν μπορούμε να βασιζόμαστε μόνο στην άσκηση για μακροζωία

Όμως αυτή τη φορά οι ερευνητές δεν έμειναν εδώ. Η Anna Kankaanpää, ερευνήτρια έργου στο Ερευνητικό Κέντρο Γεροντολογίας στη Σχολή Αθλητισμού και Επιστημών Υγείας στο Πανεπιστήμιο της Jyväskylä στη Φινλανδία και επικεφαλής συγγραφέας αυτής της μελέτης αποφάσισε μαζί με τους συνεργάτες της να εξετάσουν και άλλες παραμέτρους. Συνυπολόγισαν λοιπόν και άλλους παράγοντες του τρόπου ζωής, συμπεριλαμβανομένου του δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ), της κατάστασης υγείας, της χρήσης αλκοόλ και του καπνίσματος. Όταν εφαρμόστηκαν αυτοί οι παράγοντες, το ποσοστό θνησιμότητας των συμμετεχόντων στην ομάδα καθιστικού τρόπου ζωής μειώθηκε στο 7%. Διαπίστωσαν επίσης ότι οι συμμετέχοντες στην ομάδα καθιστικού τρόπου ζωής όπως και του πολύ δραστήριου παρουσίασαν επιταχυνόμενη βιολογική γήρανση σε σύγκριση με τις ομάδες μέτριας και αυξημένης δραστηριότητας. Σύμφωνα με την έρευνα η ευεργετική συσχέτιση της άσκησης με μειωμένο κίνδυνο θανάτου οφείλεται σε μεγάλο βαθμό όχι μόνο στην άσκηση αλλά και σε άλλους παράγοντες που σχετίζονται με την υγεία.

Η μακροζωία είναι πολυπαραγοντική

Το λάθος που κάνουν πολλοί, σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, είναι ότι ασκούνται ελπίζοντας ότι θα εξουδετερώσει άλλες ανθυγιεινές συμπεριφορές τους, κάτι που όμως δεν συμβαίνει. Για παράδειγμα, εάν ασκείσαι επειδή ελπίζοντας ότι θα εξαλείψεις έτσι τις δυσμενείς επιπτώσεις του καπνίσματος, αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Στην πραγματικότητα, αυτό που διαπίστωσε η έρευνα ήταν, ότι η θνησιμότητα στην καθιστική ομάδα βελτιώθηκε όταν εξαλείφθηκαν παράγοντες όπως η παχυσαρκία και το κάπνισμα. «Σημαντικές βελτιώσεις στην υγεία έχουν βρεθεί παγκοσμίως μέσω πέντε απλών μέτρων: αποφυγή της παχυσαρκίας, διατήρηση της αρτηριακής πίεσης φυσιολογική, αποφυγή καπνίσματος, έλεγχος του διαβήτη και θεραπεία της υψηλής χοληστερόλης. Η τακτική άσκηση μπορεί να προσθέσει σε αυτά τα οφέλη, αλλά δεν θα αντισταθμίσει τις επιζήμιες συνέπειες της αγνόησης αυτών των αποδεδειγμένων ευεργετικών επιδιώξεων».