Οδοιπορικό στις Δαλματικές Ακτές: Αναζητώντας τα αχνάρια του Μεσαίωνα στην Κροατία
Share
Κρυστάλλινα γαλαζοπράσινα νερά, κρυμμένες παραλίες, φωτογενή νησιά, μεσαιωνικές πόλεις… Οι λέξεις δεν φτάνουν για να περιγράψουν την άγρια ομορφιά και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα που έχουν οι Δαλματικές Ακτές, που για να τις απολαύσεις αξίζει να την επισκεφτείς οδικώς.
Και αφού είπαμε «Arrivederci Venezia, goodbye, aurevoir» ανανεώνοντας το ραντεβού μας με τη Βενετία, φύγαμε από την Ιταλία με κατεύθυνση προς την Κροατία και τις Δαλματικές Ακτές. Πρώτα όμως περάσαμε μέσα από την Σλοβενία κάτι που από μόνο του είναι μια εμπειρία. Φιδογυριστοί δασώδεις δρόμοι, αλπικά τοπία, κεντροευρωπαϊκός αέρας, μια χώρα πολύ όμορφη και έντονα επηρεασμένη από την Αυστρία. Την είχαμε γυρίσει σε προηγούμενο ταξίδι μας και σου προτείνω να την επισκεφτείς όποτε έχεις την ευκαιρία. Η δε πρωτεύουσά της Λουμπλιάνα είναι αναπάντεχα γοητευτική.
Οδοιπορικό στη Βενετία: Ταξιδεύοντας με το αυτοκίνητο και δύο σκυλιά
Σταθμός πρώτος: Ριέκα (Rjeka)
@leticiamoustaki Δαλματικές ακτές, Ριέκα. #travel #travelblog #instagood #tourist #roadtrip #travelwithdogs #traveltips #culture #venice #italy #Rijeka #rijekacroatia #traveleurope #wanderlust #fyp #viraltiktok #dalmatiancoast #dalmatia ♬ To Vals Ton Chamenon Oneiron – Spyros Piperakis
Η Ριέκα είναι η πρώτη μεγάλη κροατική πόλη που συναντήσαμε φτάνοντας στις Δαλματικές Ακτές, το κυρίως λιμάνι και η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Κροατίας. Δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα. Μια όμορφη παραλιακή πόλη, με μικρό ιστορικό κέντρο και χωρίς πολλά να δεις (ίσως βέβαια να είχαμε και πολλές προσδοκίες, αφού μόλις είχαμε φύγει από την Βενετία). Επισκεφτήκαμε το Κάστρο Trsat, το City Tower, τον Καθεδρικό ναό του St. Vitus. Ήταν Δευτέρα του Πάσχα, μεγάλη αργία και για τους Κροάτες που στην πλειοψηφία τους είναι καθολικοί, οπότε τα πάντα (ακόμα και τα εστιατόρια) ήταν κλειστά. Έτσι καταλήξαμε για φαγητό στα McDonalds (είχε διαφορετικές τιμές από την Ελλάδα και ήταν αρκετά πιο ακριβά). Η Εκλέρ και η Άλμπι, τα σκυλιά μας, τρελαίνονται για χάμπουγκερ, εγώ πάλι όχι. Μάντεψε ποιος έμεινε νηστικός! Μείναμε σε διαμέρισμα έξω από τη Ριέκα (περίπου 5 χιλιόμετρα), πολύ οικονομικό (€50 το βράδυ) και σε γενικές γραμμές είχαν ίδιες περίπου τιμές με την Ελλάδα παρά τις προσδοκίες μου ότι θα ήταν φθηνότερα. Όπως θα διαπιστώσεις όμως και στη συνέχεια, όσο πιο νότια στις Δαλματικές Ακτές κατεβαίνεις τόσο περισσότερο ανεβαίνουν οι τιμές, αλλά αυτό θα το δούμε πιο κάτω.
Σταθμός δεύτερος: Νιν (Nin), Ζαντάρ (Zadar)
Κάποιες φορές σκέφτομαι ότι δεν αγαπάμε την πατρίδα μας αρκετά, αλλά ακόμα και αν την αγαπάμε δεν εκτιμάμε αυτά που μας προσφέρει και έχουμε γύρω μας. Αυτό δεν το συνειδητοποιείς παρά μόνο εάν ταξιδέψεις και δεις πόσο υπερεκτιμημένα είναι πράγματα που για μας φαίνονται τετριμμένα. Αλλά θα σου εξηγήσω τι εννοώ…
Για να κατεβούμε νότια αποφύγαμε τους μεγάλους αυτοκινητόδρομους. Προτιμήσαμε τον μικρό δρόμο παράλληλα με την ακτογραμμή (μία λωρίδα κυκλοφορίας για κάθε κατεύθυνση) προκειμένου να περάσουμε μέσα από κάθε πόλη και χωριό των Δαλματικών Ακτών και να σταματήσουμε όπου μας άρεσε. Ο δρόμος ήταν σε εξαιρετικά καλή κατάσταση αλλά με πολλές στροφές και αρκετά επικίνδυνος γιατί στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής είχαμε στα δεξιά μας γκρεμούς και χαράδρες. Άλλωστε είναι χαραγμένος πάνω σε βουνά, γιατί αυτό είναι και το κύριο χαρακτηριστικό της περιοχής: άγριο βραχώδες τοπίο με ελάχιστο πράσινο που καταλήγει στην Αδριατική. Στο μεγαλύτερο μέρος της ακτογραμμής δεν βλέπεις ορίζοντα αφού η Κροατία έχει πολλά μακρόστενα νησιά σε πολύ κοντινή απόσταση από την ξηρά. Οι παραλίες είναι ανύπαρκτες σχεδόν, προσπαθούν να τις δημιουργήσουν κατεβάζοντας πέτρες και βράχους στη θάλασσα. Και αυτό συνεχίζει για χιλιόμετρα, όλες οι Δαλματικές Ακτές είναι κάπως έτσι. Αν θα ήθελα να το περιγράψω με μια λέξη θα έλεγα επιβλητικό, γιατί πραγματικά σε αφήνει άφωνο η αγριάδα του τοπίου.
Στη διαδρομή για την πόλη του Ζαντάρ αποφασίσαμε να επισκεφτούμε τη μικρή μεσαιωνική πόλη Νιν. Βρίσκεται 17 χιλιόμετρα έξω από το Ζαντάρ και θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική ιστορικά ως έδρα των πριγκίπων της Δαλματίας καθώς και κέντρο της μεσαιωνικής χριστιανικής επισκοπής. Εκεί θεωρείται ότι γεννήθηκε το κράτος της Κροατίας και στέφτηκαν εφτά από τους βασιλιάδες του. Το ενδιαφέρον είναι ότι το κέντρο της βρίσκεται σε ένα πολύ μικρό νησί στη μέση μιας λιμνοθάλασσας, που ενώνεται με την στεριά με δύο πέτρινα γεφυράκια. Δεν χρειαστήκαμε πάνω από μία ώρα για να την περπατήσουμε. Εκεί βρίσκεται και η Εκκλησία του Τίμιου Σταυρού που άτυπα θεωρείται ο μικρότερος καθεδρικός ναός του κόσμου, καθώς και η εκκλησία του Αγίου Νικολάου στην οποία έγινε η στέψη των βασιλέων. Περπατώντας ανακαλύψαμε και τα ερείπια ενός ρωμαϊκού ναού (από τον πρώτο αιώνα μ.Χ.), καθώς και το μωσαϊκό δάπεδο από ένα μεγάλο ρωμαϊκό σπίτι. Η αίσθησή μου καθώς φεύγαμε ήταν ότι στην Ελλάδα έχουμε πολύ μεγαλύτερους θησαυρούς (πολιτιστικούς και τοπογραφικούς) που τους προβάλλουμε πολύ λιγότερο, ενώ συχνά ούτε καν τους γνωρίζουμε.
@leticiamoustaki Δαλματικές Ακτές. Στάση 2η: Νιν. #travel #travelblog #instagood #tourist #roadtrip #travelwithdogs #traveltips #culture #nin #croatia #dalmatiancoast #dalmatia #traveleurope #wanderlust #fyp #viraltiktok ♬ La vita è bella – Renaud Capuçon
Ένας φαρδύς ευθύς δρόμος μας οδήγησε στην πόλη Ζαντάρ μια παραλιακή πόλη με υπέροχη παλαιά πόλη χτισμένη γύρω από μία χερσόνησο. Περιβάλλεται από μεγάλα τείχη (που τα περπατήσαμε) που χτίστηκαν από τους Βενετούς και τα οποία έχουν ανακυρηχθεί από την UNESCO ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς. Στην πύλη της εισόδου της παλιάς πόλης μας υποδέχτηκε το σήμα κατατεθέν των Ενετών, το λιοντάρι του Αγίου Μάρκου. Περιττό να πω ότι τα αυτοκίνητα είναι απαγορευμένα μέσα στην παλαιά πόλη.
Παρόλο που δεν ήταν φουλ τουριστική περίοδος όπως το καλοκαίρι είχε πολύ κόσμο, κυρίως Κροάτες και Ιταλούς, που σουλατσάριζαν στους δρόμους και επισκέπτονταν τα αξιοθέατα. Ο Καθεδρικός Ναός του Αγίου Δονάτου, που θεωρείται ο μεγαλύτερος ναός της χώρας, το καμπαναριό στο ναό της Αγίας Αναστασίας, το γιγαντιαίο ρολόι στο κτίριο της Gradska Loza όπου και στεγάζεται το Μουσείο Τέχνης. Ολόκληρη η παλιά πόλη αποπνέει έναν μεσαιωνικό αέρα, έχει στενά πλακόστρωτα δρομάκια που οδηγούν σε μεγάλους φαρδιούς δρόμους και πλατείες και σε προσκαλεί να την γνωρίσεις και να την περπατήσεις. Κατά μήκος του πεζόδρομου της παραλίας βρήκαμε δύο ιδιόμορφες εγκαταστάσεις τέχνης: Το ένα είναι το λεγόμενο Sea Organ (Θαλάσσιο Μουσικό όργανο). Πρόκειται για ένα τεράστιο υποβρύχιο όργανο, σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα Nikola Bašić, που παίζει μουσικές νότες που δημιουργούνται από τη θάλασσα. Την ημέρα που ήμασταν εκεί είχε αρκετό αέρα και το Sea Organ έβγαζε έναν περίεργο απόκοσμο ήχο, έμοιαζε λίγο με αυτόν που ακούμε όταν βάλουμε ένα μεγάλο κοχύλι στο αυτί μας. Το άλλο είναι το λεγόμενο Greeting to the Sun (Χαιρετισμός στον ήλιο), φαντάσου το σαν γυάλινο δάπεδο στον πεζόδρομο, που δρα σαν ηλιακό πάνελ το οποίο συλλέγει το φως του ήλιου την ημέρα και δημιουργεί ένα φωτιστικό σόου τη νύχτα.
@leticiamoustaki Στάση 3η: Ζαντάρ. Δαλματικές Ακτές. #travel #travelblog #instagood #tourist #roadtrip #travelwithdogs #traveltips #culture #zadar #croatia #zadarcroatia #dalmatiancoast #dalmatia #traveleurope #wanderlust #fyp #viraltiktok ♬ Walking Around – Instrumental Version – Eldar Kedem
Σταθμός τρίτος: Σπλιτ
Φτάσαμε στο Σπλιτ κουρασμένοι αργά το απόγευμα. Είχε αρχίσει σιγά σιγά να με κυριεύει η αδημονία καθώς είχαμε φτάσει στο πρώτο μέρος των παιδικών μου αναμνήσεων. Θυμόμουν το Σπλιτ σαν μια πολύ ωραία πόλη, με πολλά αρχαία μνημεία και μια ωραία παραλία με βότσαλα. Η επόμενη μέρα ξεκίνησε από νωρίς, είχαμε τόσα πολλά να προλάβουμε. Μέναμε μόλις 5 λεπτά με τα πόδια από την παλιά πόλη και ο ενθουσιασμός μας έβαζε φτερά στα πόδια.
Κάθε βήμα που κάναμε προς την παλιά πόλη τόσο περισσότερο τα σπίτια άλλαζαν, οι αυτοκινητόδρομοι και τα αυτοκίνητα εξαφανίζονταν, οι δρόμοι στένευαν μέχρι που γίνονταν στενοί σαν διάδρομοι, τα πεζοδρόμια γίνονταν πλακόστρωτα, τα κτίρια γινόντουσαν όλο και πιο ψηλά κρύβοντας τον ουρανό. Ήμασταν πια στην καρδιά της παλιάς πόλης…
Μέχρι πριν από μερικά χρόνια το Σπλιτ ήταν διάσημο ως το μέρος που αποσύρθηκε ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός. Προτίμησε να καλλιεργεί λάχανα παρά να συνεχίσει να ασχολείται με τα προβλήματα της αυτοκρατορίας. Έχτισε μάλιστα το περίφημο Παλάτι του και αυτό αποτελούσε τον βασικό λόγο για να επισκεφτείς την πόλη. Σήμερα όμως είναι σούπερ διάσημο ως το μέρος που γυρίστηκε το Game of Thrones. Γιατί κάθε εποχή έχει τους διάσημους που της αξίζουν…
@leticiamoustaki Στάση 4η: Σπλιτ. Δαλματικές Ακτές. #travel #travelblog #instagood #tourist #roadtrip #travelwithdogs #traveltips #culture #split #croatia #splitcroatia #dalmatiancoast #dalmatia #traveleurope #wanderlust #fyp #viraltiktok ♬ πρωτότυπος ήχος – Λετίτσια Μουστάκη
Χαριτωμένα καφέ, μπαρ, εστιατόρια, φούρνοι, ζαχαροπλαστεία βρίσκονταν όλα εκεί και ήταν γεμάτα γκρουπ με τουρίστες. Αναρωτήθηκα ότι εάν στις αρχές του Απρίλη έχει τόσο κόσμο τότε τι θα συνέβαινε τον Ιούνιο; Βρεθήκαμε στο παλάτι του Διοκλητιανού, το μεγαλύτερο αξιοθέατο της πόλης. Ένα κτίριο πραγματικά αυτοκρατορικό, τεράστιο, με αποθήκες, κελάρια, θολωτές οροφές που αντανακλούν την πρότερη μεγαλοπρέπειά του. Η πρόσοψή του βλέπει στη θάλασσα είναι αλλοιωμένη καθώς στο πέρασμα των χρόνων έχει γίνει κατοικίες και καταστήματα. Και παρουσιάζει το αλλοπρόσαλλο (αλλά συνάμα γοητευτικό) θέαμα σύγχρονων κατοικιών με μπαλκόνια και παντζούρια που στηρίζονται από αρχαίες κολόνες, ενώ στο ισόγειο βρίσκονται καφέ και καταστήματα.
Μπροστά από το παλάτι του Διοκλητιανού βρίσκεται η Riva, ο φαρδύς, παραλιακός δρόμος γεμάτος καταστήματα με σουβενίρ, εστιατόρια και καφέ. Για μένα είναι ένας από τους πιο ρομαντικούς δρόμους του Σπλιτ ιδιαίτερα το ηλιοβασίλεμα με θέα την Αδριατική.
Ανεβήκαμε από τα σκαλιά στον λόφο Marjan που έχει εκπληκτική θέα σε όλη την πόλη και περπατήσαμε για μισή ώρα μέσα από το δασικό πάρκο για να δούμε την παραλία Kasjuni. Πάντως αυτή ήταν η παραλία που θυμάμαι ότι είχαμε πάει για μπάνιο όταν ήμουν παιδάκι, αλλά και τότε όπως και τώρα έκανα την ίδια σκέψη: Ωραία, αλλά σαν την Ελλάδα δεν έχει!
