Κόψε τις δικαιολογίες και κυνήγησε τα όνειρά σου

Κάποτε είχες όνειρα, ήθελες κάτι άλλο για σένα, να καταφέρεις κάτι διαφορετικό. Τώρα νιώθεις εγκλωβισμένος στην καθημερινότητα και στις περιστάσεις, αλλά πώς να το αλλάξεις; Είναι τόσες πολλές οι δικαιολογίες που δεν σε αφήνουν να πετάξεις.

Ποιος είναι ο λόγος που τόσο συχνά ξεχνάμε τα όνειρα και τις επιδιώξεις μας; Γιατί αφήνουμε τη ζωή να μας προσπερνάει και αυτά να ξεθωριάζουν ξεχασμένα σαν παλιές σημειώσεις στο συρτάρι; Είναι οι υποχρεώσεις της πραγματικότητας που μας στερούν τις επιθυμίες μας ή μήπως είναι και αυτές ακόμα μία δικαιολογία για να μην προσπαθήσουμε;

Οι δικαιολογίες δεν τελειώνουν ποτέ

Έχουμε πολλές και ωραίες δικαιολογίες να προβάλουμε για να εξηγήσουμε το γιατί νιώθουμε ότι βρισκόμαστε στη ζωή μας εγκλωβισμένοι σε καταστάσεις που δεν μας αρέσουν. Οι περισσότερες εκτός από ωραίες είναι και ιδιαίτερα πιστευτές, τουλάχιστον από εμάς τους ίδιους. Συνήθως αιτιολογούν, με τρόπο αρκετά λογικό, το γιατί δεν ακολουθούμε τα όνειρά μας αλλά παραμένουμε κλεισμένοι σε ένα κλουβί ενώ η πόρτα του είναι ανοιχτή. Γιατί είναι ανοιχτή η πόρτα, εμείς δεν θέλουμε να την εκμεταλλευτούμε και να απλώσουμε τα φτερά μας να πετάξουμε στον ουρανό των πιθανοτήτων και των ευκαιριών. Βλέπεις, πονάει η ενδεχόμενη πτώση. 

Πόσο αξίζεις αλήθεια;

Ξέρεις πώς μπορείς να καταλάβεις ότι οι δικαιολογίες σου δεν είναι αληθινές; Κάνοντας ένα πολύ απλό τεστ. Ρώτησε τον εαυτό σου: «Αν με πλήρωναν για να το κάνω, θα σταματούσα τις δικαιολογίες και θα προσπαθούσα περισσότερο; Αν μου πρόσφεραν x λεφτά, θα έφερνα αυτή την αλλαγή στη ζωή μου;». Φυσικά και θα το έκανες! Εάν είχες το κατάλληλο κίνητρο θα το έκανες. Άρα λοιπόν αξίζεις τόσο εσύ όσο και τα όνειρά σου. Και αφού συμφωνείς ότι αξίζεις πρέπει να ανακαλύψεις τι είναι αυτό που σε αποθαρρύνει από το να μην προσπαθήσεις. Αυτό είναι ο καταστροφέας του ονείρου σου.

Οι πιο συνηθισμένες δικαιολογίες

Ο καθένας μας έχει τις δικές του αγαπημένες δικαιολογίες, συνήθως μάλιστα είναι ιδιαίτερα έξυπνες, πνευματώδεις, λογικές, πιστευτές… Τις έχουμε φτιάξει για να ταιριάζουν στα μέτρα μας και στη ζωή μας ώστε να δικαιολογούν την απραξία μας. Με αυτόν τον τρόπο έχουμε συνεχώς έτοιμο ένα μόνιμο «δεν φταίω εγώ» που είναι σωτήριο για τον εγωισμό μας αλλά καταστροφικό για την ευτυχία, την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή μας. Η Lauren Handel Zander, συγγραφέας και life coach, διακρίνει στο βιβλίο της “Maybe it’s you – Cut the crop. Face your fears. Love your life” οχτώ πολύ συνηθισμένες δικαιολογίες που στέκονται εμπόδιο στο να κυνηγήσουμε τα όνειρά μας.

• Δεν με νοιάζει. Πείθεις τον εαυτό σου ότι δεν το επιθυμείς ή δεν το έχεις ανάγκη, π.χ. δεν με νοιάζει η προαγωγή, αν την πάρω θα πρέπει να δουλέψω περισσότερο.
• Παθητική αντιμετώπιση. Η ζωή είναι κάτι που συμβαίνει, δεν μπορείς να την προγραμματίσεις ή να την ελέγξεις, π.χ. ήταν ανοιχτή η τηλεόραση και είχε πολύ ενδιαφέρον πρόγραμμα, αλλιώς δεν θα έβλεπα. 
• Για όλα φταίει το DNA. Έτσι γεννήθηκες! Δεν μπορείς να φερθείς διαφορετικά γιατί είσαι ίδιος/α η μαμά σου, η θεία, ο μπαμπάς σου κ.λπ. Για παράδειγμα πήρες το σουλούπι της γιαγιάς σου που ήταν παχιά. 
• Είσαι θύμα των καταστάσεων. Δεν φταις εσύ για αυτά που σου συμβαίνουν. Ήπιες π.χ. γιατί έπρεπε να βγάλεις έξω τους πελάτες της εταιρείας και να τους είσαι ευχάριστος.
• Αφού το κάνουν όλοι! Το κάνω γιατί το κάνουν και όλοι οι άλλοι, άρα είναι αποδεκτό. Δεν πειράζει που δεν κάνω έρωτα με τον σύντροφό μου, για παράδειγμα, γιατί είμαστε πολλά χρόνια παντρεμένοι και αυτό συμβαίνει σε όλους.
• Το φάντασμα του παρελθόντος. Δεν μπόρεσες να το κάνεις ποτέ πριν. Προσπάθησες πάρα πολλές φορές χωρίς να το καταφέρεις, άρα αποκλείεται να συμβεί τώρα.
• Έτσι έχουν τα πράγματα… Αυτό που θέλεις είναι αδύνατον γιατί βασίζεται σε αμετάκλητα γεγονότα! Είχες, για παράδειγμα, πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια και αυτό σε έχει τραυματίσει ψυχικά, επομένως δεν θα μπορέσεις ποτέ να είσαι ευτυχισμένος/η, ή να βρεις σύντροφο ή να κάνεις οικογένεια κ.ά. 
• Έχω τραβήξει αρκετά! Δεν μπορείς να αλλάξεις ή να προσφέρεις παραπάνω σε κανέναν γιατί έχεις ήδη κάνει πολλά και δεν αντέχεις. Ήσουν, για παράδειγμα, όλη μέρα στη δουλειά, γυρίζεις κουρασμένος και θέλεις μόνο να χαλαρώσεις στην τηλεόραση, δεν έχεις χρόνο για τίποτα άλλο.