Τα πιο συνηθισμένα λάθη ομορφιάς και πώς να τα αποφύγεις

Επειδή έχω πάρει… ντοκτορά στα λάθη ομορφιάς, πολύ ευχαρίστως θα μοιραστώ την πείρα μου μαζί σου. Έτσι θα είσαι ελεύθερη να κάνεις τα δικά σου!

Έχω δοκιμάσει σχεδόν όλα τα καλλυντικά για χάρη της δουλειάς μου αλλά και για προσωπική ευχαρίστηση μια που μου αρέσει να αναζητώ πάντα το ιδιαίτερο, το ξεχωριστό, αυτό που κάνει τη διαφορά. Όχι μόνο για μένα αλλά και για να μπορώ να προτείνω τα καλύτερα από αυτά… Η περιπέτειά μου αυτή ξεκίνησε από τη στιγμή που φορώντας τα τακούνια της μαμάς μου μπορούσα επιτέλους να φτάσω τον καθρέφτη της ώστε να βαφτώ (κυριολεκτικά) με τις κηρομπογιές μου. Συνεχίστηκε κατά την εφηβεία με συνεχείς προσπάθειες:
α. να διώξω τα σπυράκια δοκιμάζοντας κάθε κρέμα, σαπούνι και λοσιόν που υπήρχε και
β. να επιτύχω το «αόρατο» μακιγιάζ που θα τόνιζε τις βλεφαρίδες και τα χείλη μου χωρίς να χρησιμοποιήσω τίποτα. (Αν σε ενδιαφέρει αναμειγνύεις λίγη βαζελίνη με μαύρο μολύβι ματιών και απλώνεις στις βλεφαρίδες, ή με ελάχιστο κραγιόν της μαμάς σου για τα χείλη. Άμα το κραγιόν είναι ξένο έχει μεγαλύτερη επιτυχία).
Ε, μετά τα 18 ξεσάλωσα! Έχω δοκιμάσει ότι μπορώ να αγοράσω και ακόμα περισσότερα. Ότι ήταν τα παπούτσια για την Κάρι Μπράντσο στο Sex & the City είναι για μένα τα καλλυντικά. Οπότε στο πέρασμα του χρόνου έχω κάνει και εγώ τα λάθη μου (πολλά, πάρα πολλά). Γι’ αυτό άλλωστε γράφω αυτό το κείμενο, ώστε να μάθεις από τα παθήματά μου!

Άστα τα μαλλάκια σου…

Για χρόνια τράβαγα τα μαλλιά μου πίσω σε όλες τις πιθανές και απίθανες εκδοχές. Τραβηγμένα ψηλά, χαμηλά, σε σφιχτή αλογοουρά, σε γαλλική πλεξίδα, σε απλή πλεξίδα. Βρισκόμουν σε ένα διαρκή αγώνα να δαμάσω τον φυσικό τους όγκο. Κάποια στιγμή παρατήρησα ότι είχαν αρχίσει να αραιώνουν επικίνδυνα. Έντρομη έτρεξα στον δερματολόγο… «Γιατρέ τα μαλλάκια μου έχουν αραιώσει!» Με κοίταξε και χαμογέλασε λοξά.
«Πόσο καιρό τα τραβάτε πίσω;»
Απόρησα. «Ξέρω ‘γω… Πέντε, έξι χρόνια. Μπορεί και παραπάνω. Μα τι σχέση έχει αυτό;».
«Συνεχίστε έτσι» μου απάντησε «και σύντομα σας βλέπω φαλακρή!»
Ηθικό δίδαγμα και λύση
Αγάπησε τα τα μαλλάκια σου και άστα ελεύθερα να αναπνέουν οι ρίζες. Το συνεχές τράβηγμα των τριχών προκαλεί φλεγμονή στα τριχοθηλάκια και μπορεί να προκαλέσει λέπτυνση των τριχών ή και πλήρη παύση της ανάπτυξής τους. Μάλιστα έχει και όνομα! Πρόκειται για την αλωπεκία εξ΄ έλξεως (Traction Alopecia) και είναι αρκετά συνηθισμένη στις χορεύτριες. Εάν επιμένεις να κάνεις τα μαλλιά κοτσίδα τότε οι ειδικοί συμβουλεύουν να μην το κάνεις ποτέ σε βρεγμένα μαλλιά (να είναι κατά τουλάχιστον 80% στεγνά) και να χρησιμοποιείς ένα μεγάλο, φαρδύ λάστιχο ή σπιράλ, ποτέ λεπτό και μικρό.

Το να τονίσεις τα φρύδια σου είναι καλό. Το να γίνεις σαν την Φρίντα Κάλο πάλι, όχι.

Δεν είχα ποτέ μου πυκνά φρύδια. Στην πραγματικότητα δεν χρειάστηκε ποτέ να βγάλω τα φρύδια μου, μόνο να τα κουρέψω. Βλέπεις, ήταν αραιά και οι τρίχες ήταν μακριές και κατσαρές. Τριμάροντας λοιπόν τις άκρες είχα τα τέλεια βγαλμένα φρύδια που ήταν παλιότερα στη μόδα. Μετά άλλαξε η μόδα και ήθελε τα φρύδια πυκνά (ας όψεται η Κάρα Ντελεβίν) και ξεκίνησαν τα δικά μου προβλήματα. Σε πρώτη φάση σταμάτησα να τα κουρεύω. Μετά άρχισα να πειραματίζομαι με όλων των ειδών τα χρώματα και τα μολύβια για να γεμίσω τα κενά μεταξύ των τριχών. Το αποτέλεσμα; Δράμα! Εντελώς ψεύτικα και αφύσικα, σαν να τα είχα ζωγραφίσει (που δηλαδή τα είχα, αλλά δεν ήθελα και να φαίνεται).
Ηθικό δίδαγμα και λύση
Ευτυχώς έχω καλές φίλες μακιγιέζ! Πληροφορήθηκα λοιπόν ότι για ένα πιο ήπιο λουκ εμείς οι ανοιχτόχρωμες θα πρέπει να επιλέγουμε μολύβι 1-2 τόνους πιο ανοιχτό από το χρώμα των μαλλιών μας (και όχι πιο σκούρο όπως έκανα εγώ). Οι ξανθές μάλιστα θα πρέπει να βρουν ένα χρώμα που να ταιριάζει στον πιο σκούρο τόνο των μαλλιών τους. Μετά γεμίζουμε τα κενά μεταξύ των τριχών με ελαφριές μολυβιές ξεκινώντας από το κέντρο της καμάρας προς τα έξω και όχι από την εσωτερική γωνία. Τελειοποιούμε χτενίζοντας τα φρύδια ώστε να αναμειχθεί το χρώμα με τις τρίχες χρησιμοποιώντας ένα βουρτσάκι.

Ενυδατικό Serum-In-Shower Oil, της Korres. Με καθηλωτικά αρώματα εντυπωσιακής διάρκειας: φρούτα του πάθους, τροπικό guava ή φρέσκο βαμβάκι με γλυκιά ίριδα. Τα αγάπησα όλα!

Μάθε να κάνεις καυτό μπάνιο χωρίς να αφυδατώνεις το δέρμα σου

Δεν έχω χρόνο ώστε να βυθίζομαι συχνά στη μπανιέρα. Τις ελάχιστες ωστόσο φορές που το κάνω μου αρέσει να παίρνω το μπάνιο μου καυτό! Όπως ξέρεις κάτι τέτοιο είναι εντελώς λάθος! Το καυτό νερό αφυδατώνει το δέρμα γι’ αυτό και το σωστό είναι να χρησιμοποιούμε χλιαρό.
Ηθικό δίδαγμα και λύση 
Πώς αντιμετωπίζω λοιπόν την παραξενιά μου αυτή; Με δύο τρόπους: Ο πρώτος είναι ότι χρησιμοποιώ ένα πλούσιο ενυδατικό καθαριστικό και όχι ένα απλό αφρόλουτρο. Ο δεύτερος ότι μόλις βγω από το νερό, απλώνω αμέσως σε νωπή επιδερμίδα ένα λάδι σώματος όπως είναι το λάδι για μωρά (baby oil) ή το νέο λάδι της Korres με τέλειο άρωμα και φυσικά συστατικά που θρέφουν το δέρμα και χαρίζουν ελαστικότητα. Κλειδώνει την υγρασία χάρη στα πέντε θρεπτικά ελαία που περιέχει -από βερίκοκο, αμύγδαλο, jojoba, macadamia και Αβησσυνία- σε συνδυασμό με βούτυρο karite. Ταμπονάρω με μια πετσέτα απαλά το δέρμα μου και… έτοιμη. Μοσχομυριστή και ενυδατωμένη.

Ξέβαψε τα νύχια σου χωρίς να βάφεις τα δάχτυλά σου

Ποιος ο λόγος να ξεβάφεις τα νύχια των ποδιών σου τον χειμώνα; «Απολύτως κανένας» απαντούσα συνήθως. «Γιατί ποιος θα τα δει;» αναρωτιόμουν. Αν όμως χρειαζόταν ένα βράδυ να φορέσω σανδάλια ή peep toes και έπρεπε να ξεβάψω τα νύχια μου, το θέαμα δεν το έλεγες και ωραίο… Το βερνίκι όχι απλώς δεν έφευγε από τα νύχια (ήταν λες και τα είχε ποτίσει) αλλά είχαν πασαλειφτεί και τα δάχτυλα μου.
Ηθικό δίδαγμα και λύση
Δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο! Ας ξεκινήσουμε από το βασικό: Ποτέ μην αφήνεις τα νύχια σου βαμμένα για πάνω από δύο εβδομάδες. Το βερνίκι θα γίνει ένα με το νύχι (και αυτό δεν το θέλεις). Έστω όμως ότι το έκανες… και μετά; Λοιπόν η λύση είναι μία και καρατσεκαρισμένη. Παίρνεις μικρά κομματάκια βαμβάκι, τα ποτίζεις με διαλυτικό βερνικιού (προσωπικά δεν χρησιμοποιώ ασετόν γιατί τα νύχια μου είναι πολύ εύθραυστα και ξηρά), και τα αφήνεις πάνω στα νύχια για τουλάχιστον 1 λεπτό. Κάθε νύχι με διαφορετικό βαμβάκι. Αυτή η διαδικασία μαλακώνει το βερνίκι και μετά αφαιρείται πολύ εύκολα. Εάν παρόλα αυτά συνεχίζει να μην αφαιρείται (πράγμα σπάνιο), άπλωσε ελαιόλαδο πάνω στο νύχι και με μια πολύ μαλακή λίμα τρίψε το απαλά για να το απομακρύνεις. Πρόσεξε όμως! Αυτή η διαδικασία κάνει πολύ ευαίσθητα τα νύχια και χρειάζεται να περιμένεις μερικές μέρες πριν τα βάψεις ξανά.

Βάψε μόνο το πρόσωπό σου -όχι και τα γυαλιά σου!

Κάθε φορά που βγάζω τα γυαλιά μου παρατηρώ ότι ο σκελετός τους έχει γεμίσει με μέικ απ ενώ εκεί που ακουμπούν στα πτερύγια της μύτης μου έχω δυο κόκκινα σημάδια.
Ηθικό δίδαγμα και λύση
Μία λύση έχω βρει σε αυτό: Αφού απλώσω το μέικ απ (ή την αντηλιακή με χρώμα), να ταμπονάρω την περιοχή του προσώπου μου που ακουμπά ο σκελετός των γυαλιών με το ειδικό χαρτί που απορροφά τη λιπαρότητα. Για τις κοκκινίλες στα πλάγια της μύτης χρησιμοποιώ κονσίλερ. Συγκεκριμένα ταμπονάρω (και δεν απλώνω) ελάχιστο κονσίλερ που έχει μείνει στο καπάκι της συσκευασίας και είναι πιο πηχτό. 

Καμιά φορά χρειάζεται να κάνεις τα πράγματα ανάποδα

Ποια είναι η σωστή σειρά για μακιγιάζ; Πρώτα απλώνουμε το κονσίλερ και μετά τη σκιά. Έλα όμως που όταν η σκιά είναι σκουρόχρωμη πολλές φορές εκσφενδονίζεται και λερώνει την περιοχή γύρω από τα μάτια…
Ηθικό δίδαγμα και λύση
Οι μακιγιέζ συνήθως απλώνουν ένα λευκό χαρτομάντηλο κάτω από τα μάτια προκειμένου να μην λερώσουν την περιοχή. Δεν είναι όμως εύκολο να γίνει αυτό όταν βάφεσαι η ίδια… Σε αυτήν την περίπτωση κάνω το αντίθετο από το «πρέπον». Όταν θέλω να χρησιμοποιήσω σκούρα σκιά, κάνω πρώτα το μακιγιάζ των ματιών και στη συνέχεια με μαλακό πινέλο καθαρίζω την περιοχή σκουπίζοντάς την από τα υπολείμματα σκιάς και απλώνω το κονσίλερ.