Type to search

Αγαπητή Ευτυχία

Θα καταστρέψω τη γιορτή των Χριστουγέννων;

Share

Αγαπητή Ευτυχία,
από όταν ήμουν παιδί οι γιορτές των Χριστουγέννων ήταν για μένα η χειρότερη ίσως περίοδος του χρόνου. Οι συνηθισμένοι καβγάδες που είχαν οι γονείς μου μεταξύ τους γίνονταν ακόμα χειρότεροι καθώς τη μεταξύ τους σχέση την επιβάρυνε και το εορταστικό άγχος. Ανάμεσα στα άλλα είχαμε τη συνήθεια ανήμερα των Χριστουγέννων να τρώμε όλοι μαζί, μαζί με τους θείους, τα ξαδέρφια, τους παππούδες μου. Το άγχος της προετοιμασίας ενός τέτοιου τραπεζιού για τόσα πολλά άτομα εξουθένωνε τη μητέρα μου, με αποτέλεσμα να είναι συνέχεια θυμωμένη και να φωνάζει με το παραμικρό.
Μετά τα 18 και για αρκετά χρόνια σταμάτησα να πηγαίνω στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι των γονιών μου γιατί πραγματικά δεν άντεχα τις εντάσεις. Το μόνο που ήθελα ήταν ηρεμία. Κάποια στιγμή, αρκετά χρόνια μετά μπόρεσα να ξεπεράσω το άγχος των γιορτών και αποδέχτηκα την κατάσταση όπως ήταν. Δεν μου άρεσε, αλλά ήταν η οικογένειά μου.
Πριν από μερικά χρόνια ο πατέρας μου πέθανε και παρόλο που η μητέρα μου προσπάθησε να κρατήσει την παράδοση ζωντανή για λίγο, ωστόσο φέτος ανακοίνωσε σε μένα και την αδερφή μου από το Σεπτέμβριο (πάντα προγραμματίζει τα πράγματα από νωρίς) ότι κουράστηκε και ότι την σκυτάλη θα πρέπει να πάρει κάποιος άλλος. Στη θέση του άλλου βάλτε εμένα που ως μεγαλύτερη πρέπει να βγάζω πάντα το φίδι από την τρύπα.
Σκέφτηκα να αρνηθώ, αλλά ο άντρας μου, που συμπαθεί πολύ τις παραδόσεις και τη μαμά μου, μου πρότεινε να πάρουμε κέτερινγκ στο σπίτι. Έτσι ούτε εγώ θα κουραστώ πολύ, ούτε θα δυσαρεστήσουμε την οικογένειά μου. Είπε μάλιστα ότι είναι μια ωραία ευκαιρία να καλέσουμε και τη δική του οικογένεια μαζί ώστε να τελειώνουμε με τις υποχρεώσεις τα Χριστούγεννα ώστε να μείνουμε μόνοι μας την Πρωτοχρονιά. Όμως οι αντιδράσεις των δικών μου, όταν τους το είπα δεν ήταν και οι καλύτερες…
Η μαμά μου με κοίταξε σαν προδομένος σκύλος και μου είπε: «Μα δεν θα είναι το ίδιο!», ενώ η αδερφή μου σχεδόν ούρλιαξε: «Ένα πράγμα μου άρεσε σε αυτή την οικογένεια και εσύ θέλεις να το καταστρέψεις». Τώρα μιλάμε για την αδερφή μου που δεν ξέρει να βράζει ούτε αυγό και δεν έχει και καμιά διάθεση να μάθει. Στη συνέχεια μάλιστα άρχισε να μου κρατάει μούτρα και να μην σηκώνει το τηλέφωνο, ενώ ούτε μια φορά δεν προσφέρθηκε να κάνει το τραπέζι η ίδια, στο σπίτι της.
Φαίνεται ότι, στην προσπάθειά μου να κάνω πιο εύκολη και ξεκούραστη την κατάσταση για όλους μας φέτος τα Χριστούγεννα, έκανα τα πράγματα πολύ χειρότερα. Από τη μια νιώθω ενοχές ότι καταστρέφω τις γιορτές όλης της οικογένειας, από την άλλη δεν θέλω να επωμισθώ μόνη μου όλη αυτή τη φασαρία. Σε παρακαλώ πες μου, τι να κάνω; Είμαι πράγματι τόσο άκαρδη και εγωίστρια;
«Ελίζα»

Αγαπητή «Ελίζα»,
γουάου! Έφτασε κιόλας η εποχή του «εσύ φταις για όλα, μου κατέστρεψες τις γιορτές!». Πότε πέρασε κιόλας ένας χρόνος! Όπως καταλαβαίνεις δεν το περνάς μόνη σου όλο αυτό. Οι περισσότερες οικογένειες έχουν παρόμοια προβλήματα στις γιορτές. Λυπάμαι πολύ που και η μητέρα σου και η αδερφή σου σου «κρατάνε μούτρα», ενώ ολοφάνερα δεν έχουν δίκιο.
Όσον αφορά την πρώτη, υποθέτω ότι αν η καημένη αποδεχτεί το γεγονός ότι μπορεί κάποιος και να παραθέσει Χριστουγεννιάτικο τραπέζι και να περάσει καλά, αυτό θα ακυρώσει την ίδια ως οικοδέσποινα όλα τα προηγούμενα χρόνια. Ότι δηλαδή όλο αυτό το στρες και ο πανικός που πέρναγε ήταν εντελώς ανώφελος. Υπήρχε και πιο απλός τρόπος να γίνουν τα πράγματα, ωστόσο κατά βάθος άρεσε και στην ίδια όλη αυτή η διαδικασία και γι’ αυτό το έκανε.
Τώρα, όσον αφορά την αδερφή σου… Πραγματικά δεν ξέρω τι να πω. Όχι απλώς τα θέλει όλα έτοιμα, αλλά θέλει και να της δοθούν όπως προτιμά αυτή. Το λες και γαΐδουριά… Αλλά ας είμαστε ευγενικοί, άγιες μέρες έρχονται. Πιστεύω ότι μπορείς να τους θέσεις την κατάσταση ως εξής:
«Με τον άντρα μου αποφασίσαμε να κάνουμε κέτερινγκ φέτος τα Χριστούγεννα. Θέλουμε πολύ να είμαστε όλοι μαζί, είμαστε οικογένεια και σας αγαπάω πολύ. Πραγματικά τίποτα δεν θα μου άρεσε περισσότερο από το να καθίσουμε όλοι μαζί στο τραπέζι ανήμερα της γιορτής, να γελάσουμε, να πιούμε, να ακούσουμε μουσική και να χωνέψουμε στον καναπέ βλέποντας χαζές ταινίες στην τηλεόραση. Για μένα τίποτα δεν θα ήταν πιο όμορφο.
Ελπίζω να μην πιστεύετε πραγματικά ότι το φαγητό δημιουργεί τη γιορτή και την οικογενειακή ευτυχία. Γιατί εγώ πιστεύω ότι το φαγητό είναι απλώς η αφορμή για να μαζευτεί όλη η οικογένεια μαζί και να ευχαριστήσει τον Κύριο για όλα τα καλά που έχουμε. Τις συνήθειες και τις παραδόσεις τις φτιάχνουν οι άνθρωποι, και όπως οι άνθρωποι αλλάζουν έτσι θα πρέπει να μεταβληθούν και οι παραδόσεις ώστε να κρατηθεί η ουσία. Ότι δηλαδή θα έχουμε την ευκαιρία να βρεθούμε όλοι μαζί και να γιορτάσουμε. Αυτά. Και σας παρακαλώ πολύ κομμένες οι συζητήσεις για το φαγητό!».
Εύχομαι όλα να πάνε καλά!

Tags

Αφήστε ένα Σχόλιο

Your email address will not be published. Required fields are marked *