Type to search

Αγαπητή Ευτυχία

Πρόδωσα την εμπιστοσύνη της νύφης μου και δεν με αφήνει να δω τα εγγόνια μου

Share

Τι κάνεις όταν συνομωτείς πίσω από την πλάτη της νύφης σου, τελικά αποδεικνύεται ότι αυτή είχε δίκιο και τώρα δεν σε αφήνει να δεις τα εγγόνια σου; Η Ευτυχία συμβουλεύει…

Αγαπητή Ευτυχία,

ο γιος μου είναι παντρεμένος εδώ και 10 περίπου χρόνια με μια εξαιρετική κοπέλα την «Κάτια». Έχουν δυο υπέροχα παιδάκια που τώρα πηγαίνουν στην Πρώτη και στη Δευτέρα Δημοτικού, τα οποία πραγματικά τα λατρεύω. Η Κάτια είναι πολύ ευγενική και καλοσυνάτη πάντα, και ποτέ δεν μου άφησε αμφιβολίες για την εκτίμηση που τρέφει προς το πρόσωπό μου. Το μόνο που δεν μου άρεσε στη συμπεριφορά της ήταν ότι δεν ήθελε να αφήνει τα παιδιά της και εγγόνια μου να συναντιούνται ή να μένουν με τον πατέρα της, δηλαδή τον παππού τους. Σαν γιαγιά θεωρούσα ότι αυτό που έκανε ήταν πολύ απάνθρωπο. Πώς μπορούσε να στερεί από έναν μεγάλο άνθρωπο τα εγγόνια του και μάλιστα όταν αυτός είναι ο ίδιος της ο πατέρας! Φυσικά τον ήξερα τον «Κώστα», είχαμε συναντηθεί πολλές φορές σε οικογενειακές συγκεντρώσεις και τον θεωρούσα πάντα έναν πολύ γλυκό και ευγενικό άνθρωπο.

Κάποια στιγμή ρώτησα την Κάτια και αυτή μου απάντησε ότι δεν τον ήξερα καλά.

Δεν την πίστεψα. Θεώρησα ότι αυτή ήταν μια πολύ κακή δικαιολογία, όπου δεν άξιζε να λέγεται για τον πατέρα της. Έτσι αποφάσισα να δράσω. Τα μεσημέρια πηγαίνω εγώ και παίρνω τα παιδιά από το σχολείο και τα κρατάω στο σπίτι μου μέχρι να επιστρέψει η Κάτια από τη δουλειά της. Κάποιες φορές λοιπόν, καλούσα τον Κώστα στο σπίτι μου για να περάσει λίγο χρόνο με τα εγγόνια του. Ήμουν βέβαια πάντα παρούσα και έβλεπα ότι τα παιδιά τον συμπαθούσαν πολύ και ότι και αυτός τα αγάπαγε. Το είπα στην Κάτια και είδα στα μάτια της θυμό και αγωνία. Μου είπε πολύ ευγενικά ότι καταλαβαίνει τις προθέσεις μου και ίσως πράγματι τα παιδιά να έχουν ανάγκη τον παππού τους, αλλά ότι θα πρέπει να προσέχω και ότι ποτέ μα ποτέ δεν θα έπρεπε να αφήσω τα παιδιά μόνα με τον πατέρα της. Έτσι και έκανα.

Πριν μια εβδομάδα όμως χρειάστηκε να πεταχτώ μέχρι το σούπερ μάρκετ…

…να πάρω μερέντα γιατί ο μικρός ήθελε να του φτιάξω κρέπες. Ο Κώστας ήταν εκεί και τον παρακάλεσα να τα προσέξει αυτός για λίγο ώστε να πάω να ψωνίσω στο μαγαζί. Ειλικρινά έλειψα ελάχιστα. Όταν επέστρεψα στο σπίτι αντίκρισα το χάος. Τα παιδιά έκλαιγαν με λυγμούς, ένα παιχνίδι τους ήταν σπασμένο, ενώ ο Κώστας έβριζε και ούρλιαζε τόσο δυνατά που τον άκουγαν από τα διπλανά διαμερίσματα.
Φυσικά του ζήτησα να φύγει αμέσως από το σπίτι και προσπάθησα να ηρεμήσω τα παιδιά που είχαν τρομοκρατηθεί. Το μεσημέρι όταν ήρθε η Κάτια να τα πάρει, όλα ήταν ήσυχα, σα να μην είχε συμβεί τίποτα, αλλά φυσικά δεν μπορούσα να μην της πω την αλήθεια.

Δεν την έχω δει ποτέ τόσο θυμωμένη!

Δεν ούρλιαζε βέβαια, ούτε έβριζε αλλά μου ξεκαθάρισε ότι δεν με εμπιστεύεται πια και ότι δεν θέλει να μένω μόνη μου με τα εγγόνια μου. Το χειρότερο είναι ότι δεν με αφήνει ούτε να τα παίρνω από το σχολείο (πάνε στο σπίτι μιας φίλης της), ούτε να τα βλέπω παρά μόνο σε γιορτές και όταν είναι και αυτή ή ο γιος μου μαζί. Προσπάθησα να μιλήσω με το γιο μου αλλά και αυτός παίρνει το μέρος της, και μου λέει να αφήσω να περάσει λίγος χρόνος για να ηρεμήσει. Όμως έρχονται Χριστούγεννα και συνήθως τα παιδιά έμεναν από το πρωί σε μένα γιατί δεν είχαν σχολείο. Έχω στολίσει, τα έχω όλα έτοιμα και τα περιμένω. Τι είναι οι γιορτές χωρίς τα εγγόνια μου; Πώς μπορώ να την πείσω ότι και εγώ είμαι θύμα του πατέρα της και να με εμπιστευτεί ξανά;
«Αντωνία»

Αγαπητή «Αντωνία»,

λυπάμαι πολύ που από λάθος σου έχασες την επαφή με τα εγγόνια σου. Όσο πολύ και αν ήθελες να βοηθήσεις έναν «παρεξηγημένο» όπως νόμιζες άνθρωπο να έρθει σε επαφή με τα εγγόνια του, ωστόσο έκανες πολύ περισσότερα από όσα έπρεπε να κάνεις. Σαφέστατα τα εγγόνια σου δεν είναι παιδιά σου, είναι παιδιά του γιου σου και της γυναίκας του και μόνο αυτοί μπορούν να παίρνουν αποφάσεις για τη ζωή τους, ιδιαίτερα τώρα που τα παιδιά βρίσκονται σε μια τόσο μικρή ηλικία.

Αντιλαμβάνεσαι βέβαια ότι δεν ήταν η πρώτη φορά που πρόδιδες την εμπιστοσύνη της Κάτιας.

Την είχες ήδη προδώσει όταν δεν την πίστεψες ότι ο πατέρας της ήταν ένας ιδιαίτερος άνθρωπος και αποφάσισες να καλείς τον Κώστα στο σπίτι σου για να βλέπει τα εγγόνια του χωρίς να την ρωτήσεις και απλώς ανακοινώνοντάς της την απόφασή σου. Επειδή είναι πολύ ευγενική δεν σου είπε τίποτα, παρά μόνο σε παρακάλεσε να είσαι πάντα παρούσα.

Το τωρινό της φέρσιμο είναι απόλυτα φυσιολογικό.

Έζησε ξανά μέσα από τα λόγια σου τη φρίκη της παιδικής της ηλικίας, μια φρίκη από την οποία ήθελε να προστατέψει τα παιδιά της και εσύ της στέρησες αυτό το δικαίωμα. Είναι πολύ θυμωμένη, πολύ πληγωμένη, πολύ αναστατωμένη και δεν μπορεί να σταματήσει να είναι επειδή εσύ θέλεις να περάσεις τις διακοπές των Χριστουγέννων μαζί με τα εγγόνια σου. Είναι αρκετά εγωιστικό να το απαιτείς αυτό από μια γυναίκα που την πλήγωσες τόσο βαθιά.

Νομίζω ότι θα κάνει πολύ καλό και στις δυο σας να μείνετε για λίγο καιρό χωριστά.

Αν συναντηθείτε τώρα στις γιορτές προσπάθησε να της μιλήσεις και να της ζητήσεις συγγνώμη, ακόμα και αν το έχεις ήδη κάνει. Δώσε της να καταλάβει ότι αντιλαμβάνεσαι το πόσο άσχημα φέρθηκες και ότι δεν ήθελες σε καμιά περίπτωση να την πληγώσεις ούτε να την προδώσεις, αν και αναγνωρίζεις ότι τα έχεις κάνει και τα δύο. Κυρίως όμως ευχαρίστησέ την που είναι μια τόσο καλή μητέρα για τα εγγόνια σου και διαβεβαίωσέ την ότι θα σεβαστείς όποια απόφαση και αν πάρει. Και το κυριότερο… Δώσε της χρόνο! Ο γιος σου έχει απόλυτο δίκιο σε αυτό. Ο μόνος τρόπος για να κερδίσεις ξανά την εμπιστοσύνη της είναι να σεβαστείς τις αποφάσεις της, όσο και αν αυτό σου κοστίζει.
Σου εύχομαι ολόψυχα όλα να πάνε καλά.

Tags

Μπορεί να σας αρέσουν

Αφήστε ένα Σχόλιο

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Επόμενο