Ο άντρας μου θέλει να φιλοξενήσουμε τον βίαιο και ματάκια αδελφό του

Πώς μπορείς να αποφύγεις να φιλοξενήσεις στις γιορτές τον βίαιο και επιθετικό αδελφό του άντρα σου, για τον οποίο υπάρχουν κατηγορίες ότι είναι και ηδονοβλεψίας;

Αγαπητή Ευτυχία,

είμαι μια γυναίκα 45 χρονών, παντρεμένη με τον «Αλέκο» 42. Ο σύζυγός μου έχει δύο ακόμη μεγαλύτερους αδερφούς, ο ένας είναι 52 και ο άλλος, ο «Πάνος» 50, ενώ οι γονείς τους έχουν πεθάνει εδώ και χρόνια. Κανείς από τους δύο δεν μένει στην ίδια πόλη με εμάς και έχουμε αρκετά χρόνια να τους συναντήσουμε. Φέτος λοιπόν τα τρία αδέρφια αποφάσισαν να συναντηθούμε όλοι μαζί για να κάνουμε Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά. Θα μείνουν στο ισόγειο του δυόροφου σπιτιού μας, εκεί που έμεναν τα πεθερικά μου όσο ζούσαν. Και εδώ ξεκινάει το πρόβλημά μου…
Ενώ με τον μεγάλο αδερφό δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα -ίσα ίσα που τον συμπαθώ πολύ-, με τον Πάνο έχω μεγάλο θέμα. Με τον άντρα μου γνωριζόμασταν από μικρή ηλικία, μέναμε στην ίδια γειτονιά και έτσι ήξερα την οικογένειά του. Ο Πάνος ήταν από μικρός δύσκολος χαρακτήρας. Ήταν πολύ ευέξαπτος, έμπλεκε σε καβγάδες, είχε βίαια ξεσπάσματα με συναδέλφους του, χώρισε από την γυναίκα για λόγους ενδοοικογενειακής βίας, ενώ έχει απειλήσει ακόμη και εμένα ότι θα με σκοτώσει κάποια φορά που λογοφέραμε.
Το χειρότερο είναι όταν πριν μερικά χρόνια υπήρξε έντονη φημολογία ότι τον έπιασαν να παίρνει μάτι στα αποδυτήρια των κοριτσιών στη δημοτική πισίνα. Τότε τον κάλεσε η αστυνομία και τον ανέκρινε, χωρίς ποτέ να του απαγγελθούν επίσημες κατηγορίες.
Ωστόσο λίγο καιρό μετά η μεγάλη κόρη μου (που τότε ήταν 15 χρονών) μου είπε ότι είδε το θείο της στον κήπο να κοιτάζει με τα κιάλια προς το εσωτερικό του δωματίου της ενώ άλλαζε ρούχα. Τα έχασα, δεν ήξερα τι να της πω, φοβόμουν μήπως ταράξω τον πατέρα της, μήπως το μάθει η γειτονιά. Της έβαλα τις φωνές ότι πρέπει να έχει τις κουρτίνες κλειστές όταν αλλάζει, σα να ήταν το λάθος δικό της. Επειδή όμως είχε ήδη συμβεί το περιστατικό με την πισίνα, δεν θεώρησα ότι το παιδί μου μπορεί να τα φαντάστηκε όλα. Όπως φάνηκε στην πορεία μάλλον δεν το χειρίστηκα καλά, ίσως θα έπρεπε να έχω μιλήσει στον άντρα μου από την πρώτη στιγμή. Από εκείνη την ημέρα άρχισα να αποφεύγω τον Πάνο και προσπάθησα να μην τον αφήνω να έρχεται σε επαφή με τα κορίτσια μου. Ο άντρας μου το κατάλαβε και με ρώτησε τι συμβαίνει με τον αδερφό του. Αναγκάστηκα να του τα πω όλα, αλλά δεν με πίστεψε. Με χαρακτήρισε υπερβολική και είπε ότι το παιδί είχε άδικο.
Ευτυχώς λίγο αργότερα ο Πάνος έφυγε από την πόλη μας γιατί βρήκε δουλειά αλλού. Έτσι έφυγε και από εμένα ένα μεγάλο βάρος! Έχουν περάσει 3 χρόνια που δεν τον έχουμε δει. Τώρα, η μεγάλη μου κόρη είναι 18 και η μικρή 15. Αν έρθει ο Πάνος για τις γιορτές και μένει στο ίδιο σπίτι με τα παιδιά μου δεν θα αισθάνομαι άνετα. Καταλαβαίνω ότι είναι ο αδερφός του άντρα μου που έχει να τον δει καιρό, αλλά νιώθω ότι καθήκον μου είναι να προστατέψω τα παιδιά μου. Θα φοβάμαι να τα αφήσω μόνα τους στο σπίτι, θα θέλω να τα παρακολουθώ συνέχεια κάθε στιγμή. Έχω εξομολογηθεί στον άντρα μου τους φόβους μου αλλά αυτός δεν με καταλαβαίνει. Ισχυρίζεται ότι όλα αυτά είναι της φαντασίας μου και ότι απλώς θέλω να κατηγορήσω τον αδερφό του γιατί δεν τον θέλω σπίτι μας. Λέει ότι είναι πολύ πληγωμένος από την αχαρακτήριστη όπως την ονομάζει συμπεριφορά μου και ότι είμαι τρελή που πιστεύω τα κουτσομπολιά.
Η όλη υπόθεση έχει φέρει τριγμούς στη σχέση μας, η δική μου θέση όμως είναι ότι προέχει η ασφάλεια των κοριτσιών μου. Μπορεί ο Πάνος να είναι απλώς ένας άκακος φωνακλάς, μπορεί η κόρη μου να μην κατάλαβε καλά, μπορεί όλοι στην πόλη μας να έχουν άδικο και ποτέ να μην έπαιρνε μάτι τα κοριτσάκια στα αποδυτήρια, εγώ όμως ως μάνα δεν μπορώ να σκεφτώ παρά μόνο τα παιδιά μου και τη μία αυτή μοναδική πιθανότητα κάτι από αυτά να έχει πράγματι συμβεί. Και γι’ αυτό θέλω να τα προστατέψω κρατώντας τα όσο γίνεται πιο μακριά από το θείο τους. Έχω άδικο; Είμαι υπερβολική; Είμαι υπερπροστατευτική;
«Μύριαμ»

Αγαπητή «Μύριαμ»,

δεν ξέρω τι να πω. Είμαι πραγματικά έκπληκτη με τη στάση του συζύγου σου. Εδώ μιλάμε ότι ο αδερφός του, ο Πάνος, είναι ένας άνθρωπος με επιβεβαιωμένα βίαια ξεσπάσματα, ο οποίος απείλησε ευθέως εσένα ακόμα και με σωματική βία, για τον οποίο υπάρχει ιστορικό σεξουαλικής παρενόχλησης έστω και μη επιβεβαιωμένης και για τον οποίο η ίδια του η κόρη εξέφρασε ανησυχίες ότι ίσως την παρακολουθούσε με τα κιάλια ενώ άλλαζε. Αυτός όμως επιμένει να αγνοεί όλα τα επιμέρους στοιχεία, να θέλει να διακινδυνεύσει την ψυχολογική και σωματική υγεία των μελών της οικογένειάς του και να θεωρεί ότι εσύ είσαι η «τρελή»! Όχι, δε νομίζω ότι εσύ υπερβάλλεις αλλά ότι αυτός υποβαθμίζει την κατάσταση σε σημείο που να μοιάζει ότι έχει πέσει σε κώμα.
Φυσικά και έχεις δίκιο που φοβάσαι και ανησυχείς για την ασφάλεια τη δική σου και των παιδιών σου, ιδιαίτερα εφόσον ο άντρας σου δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται. Και από τη στιγμή που ο σύντροφος της ζωής σου δεν είναι ικανός να προστατέψει την οικογένειά του πώς μπορείς να τον εμπιστευτείς; Πώς μπορείς να στηριχτείς σε αυτόν; Πώς είναι δυνατόν να νομίζει ότι δεν χρειάζεται να παίρνει προφυλάξεις ενάντια στον αδερφό του μέχρι τη στιγμή που κάποιο δικαστήριο θα τον καταδικάσει;
Μου φαίνεται ότι θα χρειαστεί να διατηρήσεις την αυστηρή σου στάση απέναντι στην όλη κατάσταση ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να πάρεις τις κόρες σου και να πάτε διακοπές μόνες σας. Πάντως κάνε οτιδήποτε μπορείς ώστε να μην μείνετε στο ίδιο δωμάτιο με αυτόν τον άνθρωπο και προσπάθησε να προστατέψεις τα παιδιά σου όσο μπορείς καλύτερα γιατί μάλλον κανείς άλλος σε αυτή την οικογένεια δεν πρόκειται να το κάνει για σένα.