Ανεκπλήρωτος έρωτας

Αγαπητή Ευτυχία,
εδώ και πέντε περίπου χρόνια έγινα «φίλη» στο Facebook με ένα κορίτσι. Ένα χρόνο αργότερα αποφασίσαμε να συναντηθούμε κάτι που για μένα υπήρξε μοιραίο αφού την ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά! Εδώ θα ήθελα να πω ότι μέχρι εκείνη τη στιγμή θεωρούσα τον εαυτό μου εντελώς straight και δεν μου άρεσαν άλλα κορίτσια. Ξεκινήσαμε να κάνουμε παρέα, περνάγαμε πολύ καλά μαζί και περίπου ένα χρόνο αργότερα αποφάσισα να της μιλήσω για το πώς ένιωθα. Δεν θα πω ότι τρόμαξε, ήταν πολύ ευγενική αλλά μάλλον ξαφνιάστηκε από αυτή μου την κίνηση. Μου εξήγησε ότι δεν μπορούμε να έχουμε τίποτε άλλο παρά μια απλή φιλία γιατί την ελκύουν μόνο οι άντρες. Ένιωσα την καρδιά μου να ραγίζει, αλλά αποφάσισα να το αποδεχτώ.
Έχουν περάσει τρία χρόνια από τότε. Με τη «Νάντια» κάνουμε ακόμη παρέα, με θεωρεί φίλη της και εγώ δεν της έχω μιλήσει ποτέ ξανά γι’ αυτό το θέμα. Σε αυτό το διάστημα έχω γνωρίσει και άλλα κορίτσια, έχω κάνει δεσμούς -αν και όχι κάτι σοβαρό-, αλλά δεν μπορώ να τη βγάλω από το μυαλό μου. Ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι ότι αν μάθει ή καταλάβει το πόσο είμαι ακόμη ερωτευμένη μαζί της θα σταματήσει να με κάνει παρέα και πραγματικά δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου μακριά της. Αναγνωρίζω ωστόσο ότι αυτή μας η σχέση μού κάνει κακό γιατί με κρατά δεμένη κοντά της και με εμποδίζει από το να βρω και να ερωτευτώ κάποιο άλλο πρόσωπο, ένα πρόσωπο που θα με ερωτευτεί και θα με αγαπήσει όπως και εγώ. Τι θα μπορούσα να κάνω;

Αγαπητή μου φίλη,
ίσως ο καλύτερος τρόπος για να μπορέσεις να αποδεχτείς την κατάσταση ως έχει είναι το να επεξεργαστείς λογικά τα συναισθήματά σου για τη Νάντια. Όπως και η ίδια παραδέχεσαι αυτός ο ανεκπλήρωτος έρωτας σε εμποδίζει από το να βρεις ένα σύντροφο και να δημιουργήσεις ένα σοβαρό δεσμό, αλλά μήπως αυτό ακριβώς αποζητάς υποσυνείδητα; Μήπως φοβάσαι να βρεις τον αληθινό έρωτα και την αληθινή αγάπη επειδή έρχεται μαζί με ευθύνες και δυσκολίες τις οποίες φοβάσαι να αντιμετωπίσεις; Μήπως τα αισθήματά σου αυτά είναι η ασπίδα προστασίας σου απέναντι στην πραγματική ζωή;
Φαίνεται ότι έχεις φτάσει σε ένα σημείο στη ζωή σου που το καταλαβαίνεις πια και η ίδια ότι αυτή η σχέση σας είναι τραυματική για σένα και αδύνατο να συνεχιστεί, τουλάχιστον όχι με αυτή τη μορφή και όχι λέγοντας της συνεχώς ψέματα. Γιατί είναι ψέμα ότι την θεωρείς απλώς φίλη σου, το ξέρεις η ίδια καλά. Οπότε πιστεύω ότι τρία πράγματα χρειάζεται να κάνεις:
α) Περιόρισε την παρέα σου μαζί της. Δεν εννοώ να εξαφανιστείς από τη ζωή της! Αφού είστε τόσο φίλες δεν μπορείς ξαφνικά απλώς να μην της ξαναμιλήσεις. Θύμισέ της τη συζήτηση που κάνατε πριν τρία χρόνια. Εξήγησέ της ότι δυστυχώς τα συναισθήματά σου δεν έχουν αλλάξει και ότι σου είναι πολύ δύσκολο και βασανιστικό να διατηρήσετε μια τόσο στενή σχέση. Στην αρχή μπορεί να είναι δύσκολο, ωστόσο πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα μπορέσετε να ξαναυπάρξετε σε μια νέα σχέση με νέους όρους.
β) Άρχισε να βγαίνεις με νέους ανθρώπους. Δώσε την ευκαιρία στον άλλο να σε γοητεύσει και να σε κατακτήσει. Άσε τις συγκρίσεις: «Η Νάντια θα το έκανε έτσι» ή «Η Νάντια δεν θα το έλεγε ποτέ αυτό»… Η Νάντια είναι αυτή που είναι και είναι πολύ άδικο για οποιονδήποτε άλλο να τον συγκρίνεις μονίμως με ένα ιδεατό που έχεις εσύ στο μυαλό σου, και που στο κάτω κάτω δεν έχεις και την πραγματική του ερωτική εικόνα. Φίλες ήσασταν, όχι ερωμένες.
γ) Αν δυσκολεύεσαι πολύ δες έναν ειδικό ψυχικής υγείας. Θα σε βοηθήσει να δεις τα πράγματα στις κανονικές τους διαστάσεις και να βρεις τι σε κάνει να νιώθεις πραγματικά ευτυχισμένη και ολοκληρωμένη. Δες το σαν ένα ακριβό δώρο προς στον εαυτό σου.